Κρασί και δίαιτα

Το κρασί και η Μεσογειακή Δίαιτα

Η κατανάλωση κρασιού αποτελεί μία διατροφική συνήθεια της Μεσογειακής δίαιτας και θεωρείται μέρος της μακροζωίας που προσφέρει.

Σε έρευνα που συμμετείχαν χιλιάδες εθελοντές από επτά χώρες (Ηνωμένες Πολιτείες,

Ιαπωνία, Ιταλία, Ελλάδα, Ολλανδία, Φινλανδία και Γιουγκοσλαβία), φάνηκε ότι στη Φινλανδία παρουσιάστηκαν τα μεγαλύτερα ποσοστά θνησιμότητας από καρδιαγγειακά νοσήματα, ενώ στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στη Κρήτη, τα μικρότερα. Επιπλέον, η μελέτη έδειξε ότι η κατανάλωση λίπους ήταν ανάλογη με τα επίπεδα χοληστερόλης και ότι τα επίπεδα αυτά δεν συσχετίστηκαν με την εμφάνιση καρδιαγγειακών νοσημάτων.

Προσπαθώντας οι ερευνητές να εξηγήσουν αυτά τα αποτελέσματα, υπολόγισαν την μέση κατανάλωση διαφόρων τροφίμων ανά άτομο σε κάθε πληθυσμό. Φάνηκε λοιπόν, ότι οι Φινλανδοί σε σχέση με τους Έλληνες, καταναλώνουν μικρότερες ποσότητες οσπρίων, λαχανικών και φρούτων, μεγαλύτερες ποσότητες κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων και μικρότερη ποσότητα αλκοόλ. Αξίζει να σημειωθεί ότι η διατροφή των Ελλήνων εκείνη τη χρονική περίοδο, ουσιαστικά περιελάμβανε τα χαρακτηριστικά της Μεσογειακής Δίαιτας.

Ποσότητα και είδος κρασιού

Παρατηρήθηκε ότι, όσον αφορά την κατανάλωση αλκοόλ και καρδιαγγειακών νοσημάτων, η  μετριοπαθής κατανάλωση έχει ευεργετική δράση στην θνησιμότητα. Η σχέση αυτή φάνηκε να ισχύει σε κατανάλωση μέτριας ποσότητας κρασιού (τόσο σε άντρες όσο και σε γυναίκες), ενώ αντιθέτως η αυξημένη κατανάλωση οδήγησε σε αύξηση του σχετικού κινδύνου θνησιμότητας. Τελικά, η καρδιοπροστατευτική δράση, φαίνεται να εξαρτάται από την ηλικία, το φύλλο, τον τρόπο κατανάλωσης, αλλά και τον τύπο του αλκοόλ.

Ένα σημαντικό όμως ερώτημα που τέθηκε, είναι το εάν παίζει ρόλο το χρώμα του κρασιού και πιο συγκεκριμένα εάν το κόκκινο υπερέχει έναντι του λευκού. Το μεγαλύτερο μέρος των επιδημιολογικών μελετών λοιπόν, δεν μπορούν να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα γιατί συχνά όταν γινόταν καταγραφή διατροφικών συνηθειών από εθελοντές, δεν προσδιοριζόταν το χρώμα του κρασιού. Παρ’όλα αυτά, σε κάποιες όπου υπήρξε καταγραφή, βρέθηκε ότι ορισμένα λευκά κρασιά έχουν παρόμοιες δράσεις με τα κόκκινα και ότι οι δράσεις των κόκκινων κρασιών διαφέρουν αναλόγως με την ποικιλία του σταφυλιού και την χώρα προέλευσης.

Πως εξηγείται η δράση του κρασιού

Από το σύνολο των μελετών που έχουν γίνει έως τώρα, προκύπτει ότι τα συστατικά του κρασιού δρουν ως αντιοξειδωτικά αφού:

1.     καταπολεμούν τις ελεύθερες ρίζες,

2.     δεσμεύουν τα προ-οξειδωτικά μέταλλα,

3.     τροποποιούν την δραστικότητα ενζύμων που εμπλέκονται σε οξειδοαναγωγικές αντιδράσεις,

4.     αναστέλλουν την οξείδωση της LDL και

5.     μειώνουν την ενεργοποίηση των ενδοθηλιακών κυττάρων από διάφορους μεσολαβητές φλεγμονής.

Παρ’όλα αυτά πρέπει να τονιστεί ξανά, ότι οι πιθανές ευεργετικές δράσεις του κρασιού παρατηρούνται μόνο στη μετριοπαθή κατανάλωσή του. Αυτή, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, διαμορφώνεται στα δύο ποτά ημερήσιως για τον άντρα και ένα ποτό για την γυναίκα.